تورو (اجاره خودرو)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تورو
نوعخصوصی
صنعتاجاره خودرو
بنا نهادهژوئن ۲۰۱۰؛ ۱۳ سال پیش (۲۰۱۰}})
بوستون, ماساچوست, ایالات متحده
بنیانگذارانشلبی کلارک
دفتر مرکزیسان فرانسیسکو, کالیفرنیا, ایالات متحده
محدودهٔ فعالیتایالات متحده (به غیر از ایالت نیویورک)، کانادا، پادشاهی متحده و آلمان
افراد کلیدیشلبی کلارک (بنیانگذار), آندره هاداد(مدیر عامل اجرایی)
خدمات
تعداد کارکنان۲۰۰[۱]
وبگاه

تورو (به انگلیسی: Turo)، که پیشتر RelayRides نام داشت، یک شرکت اجاره خودرو است. این شرکت اجازه می‌دهد تا صاحبان خودروهای شخصی با استفاده از رابط کاربری آنلاین و تلفن همراه، وسایل نقلیه خود را اجاره کنند. در سال ۲۰۱۷، طبق گفتهٔ تورو، چهار میلیون کاربر در این سرویس ثبت‌نام کردند و ۱۷۰ هزار ماشین خصوصی برای اجاره در دسترس بودند.[۲] این شرکت در سانفرانسیسکو مستقر است. از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴، RelayRides در نیویورک در مورد نقض قانون بیمه اتومبیل دولتی مورد تحقیق بود که ۲۰۰٫۰۰۰ دلار جریمه را برایشان به همراه داشت.

تاریخ[ویرایش]

تورو با نام RelayRides در بوستون در ژوئن ۲۰۱۰ راه اندازی شد.[۳] مفهوم اشتراک‌خودروی همتا-به-همتا از بازارهای آنلاین مشابه مانند ایربی‌ان‌بی و ای‌بی الهام گرفته شده. در اواخر سال ۲۰۱۰، این شرکت در سانفرانسیسکو حضور پیدا کرد، که در حال حاضر دفتری اصلی آن قرار دارد[۴] و در سال ۲۰۱۲، در سراسر کشور فعال شد.[۵]

در ابتدا، اجاره یک خودرو از طریق تورو، نیازمند نصب یک دستگاه در ماشین بود که نظارت با جی‌پی‌اس، بازکردن قفل راه دور و ورود با کارت هوشمند را فعال می‌کرد. در سال ۲۰۱۲، تورو با برای بازکردن قفل ماشین‌های جنرال موتورز با تلفن همراه و بدون نصب دستگاه اضافی با شرکت بزرگ خودروسازی جنرال موتورز همکاری کرد.[۶] با این حال، در سال ۲۰۱۳، هم دستگاه اختصاصی خود و هم تکنولوژی بازکردن خودروهای جنرال موتورز را با روش مبادله دستی کلید به شکل شخص به شخص جایگزین کرد.[۷]

از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴، تورو ۵۲٫۵ میلیون دلار سرمایه را از Canaan Partners,[۸] August Capital و Google Ventures و[۹] Shasta Ventures و Trinity Ventures دریافت کرد.[۱۰]

در ماه نوامبر سال ۲۰۱۵، RelayRides نام خود را به تورو تغییر داد، به گفته شرکت، که منعکس کننده حرکت شرکت از اجاره کوتاه مدت و بلند مدت است.[۱۱] فوربس آن را با تخمین ارزش ۳۱۱ میلیون دلاری در در میان «۱۴ استارت‌آپِ داغ پرتقاضا (14 hottest on-demand startups)» سال ۲۰۱۵ قرار داد.[۱۲]

در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ تورو در سه استان آلبرتا، انتاریو و کبک کانادا راه اندازی شد.[۱۳][۱۴][۱۵] همچنین در سال ۲۰۱۶ تورو در انگلستان و کمی بعدتر در آلمان هم راه‌اندازی شد.[۱]

تبلیغات غلط و فعالیت بیمهٔ بدون مجوز[ویرایش]

در ماه مه ۲۰۱۳، اداره خدمات مالی ایالت نیویورک یک هشدار مصرف‌کننده را ابلاغ کرد و هشدار داد که تورو پوشش بیمه را برای کاربران برنامه خود به درستی ارائه نمی‌دهد.[۱۶] نیویورک یک نامه توقف و محرومیت تورو را در این ایالت صادر کرد.[۱۷][۱۸] تورو برای تبلیغات غلط، درگیر شدن در فعالیت بیمه بدون مجوز و سایر تخلف‌ها، ۲۰۰٫۰۰۰ دلار جریمه شد.[۱۹]

خدمات[ویرایش]

در وبسایت و اپلیکیشن آی‌اواس و اندروید,[۲۰] تورو بیش از ۸۰۰ مدل وسایل نقلیه ارائه می‌دهد [نیازمند منبع] و اجاره اتومبیل در بیش از ۵۰۰۰ شهر[۲۱] در ایالات‌متحده، کانادا، آلمان و انگلستان در دسترس است.[۲۲][۲۳]

بر خلاف خدمات سنتی اجاره اتومبیل، تورو هیچ خودرویی ندارد. این شرکت پلتفرمی را ارائه می‌دهد که صاحبان خودرو می‌توانند اتومبیل‌های خود را اجاره دهند.[۲۴] تورو ادعا می‌کند که این پلت‌فرم هزینه‌های اجاره‌ای را نسبت به خدمات اجاره اتومبیل سنتی کاهش می‌دهد.[۲۵][۲۶]

افرادی که مایل به اجاره دادن خودروهای خود هستند، می‌توانند خودروهایشان را به صورت آنلاین ثبت کنند تا توسط سایر اعضای تورو اجاره شوند. صاحب خودرو می‌گوید زمانی که خودرو و کجا در دسترس خواهد بود. یک کاربر تورو که می‌خواهد یک خودرو را اجاره کند، یک زمان مشخص را برای اجارهٔ خودرو رزرو می‌کند. تورو بسته به نوع پوشش بیمه‌ای که به صاحب خودرو ارائه می‌دهد، ۱۰ تا ۳۵ درصد درآمد اجاره را برمی‌دارد.[۲۷][۲۸][۲۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Price, Rob; UK, Business Insider (2016-12-16). "but there's a catch". Business Insider. Retrieved 2017-12-12.
  2. ↑ "Peer-to-peer car sharing start-up Turo heads to Germany". USA TODAY. 2017-09-06. Retrieved 2017-12-12.
  3. ↑ "Car-sharing revs up: Teaming up with the Joneses". The Economist. 2010-04-22. Retrieved 2016-01-20.
  4. ↑ Levy, Ari (2010-12-14). "Zipcar competitor RelayRides comes to S.F." SFGate.
  5. ↑ Anthony Ha (2012-03-05). "Peer-to-Peer Carsharing Goes National With RelayRides' Big Launch". TechCrunch.
  6. ↑ Ryan Lawler (2012-09-09). "How RelayRides' GM-OnStar Partnership Unlocks Doors — And A Potential 15M Cars For Its Fleet". TechCrunch.
  7. ↑ "Long Duration Rentals Fuel 3x Growth at RelayRides". RelayRides. Archived from the original on 4 November 2013. Retrieved 26 January 2019.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  8. ↑ Lawler, Ryan (2014-06-24). "Car-Sharing Startup RelayRides Raises $25 Million In Funding Led By Canaan Partners". TechCrunch.
  9. ↑ Lynley, Matthew (2010-12-14). "Google Drops Bank in RelayRides to Turn Your Car Into a Zipcar". The New York Times.
  10. ↑ Lawler, Ryan (2014-08-12). "RelayRides Adds $10 Million From Trinity And Looks To Expand Peer-To-Peer Airport Rentals". TechCrunch.
  11. ↑ "Turo turns strangers into car-sharers". The Columbian. 2015-12-26.
  12. ↑ Brian Solomon (2015-12-29). "The Hottest On-Demand Startups Of 2015". Forbes.
  13. ↑ Mudhar, Raju (2016-04-19). "'Airbnb for cars' comes to Canada, lets you rent your ride". The Star.
  14. ↑ Sagan, Aleksandra (2016-04-19). "Want to make some money renting out your car? Here's how". CTVNews. Retrieved 2017-12-12.
  15. ↑ "Turo launches 'Airbnb for your car' in British Columbia". Vancouver Sun. 2017-10-03. Retrieved 2018-01-05.
  16. ↑ "New York Consumers Should Not Participate in Relay Rides' Online Car-Sharing Program Until Further Notice". New York Department of Financial Services. Archived from the original on 2 July 2018. Retrieved 26 January 2019.
  17. ↑ "Superintendent Lawsky Orders 'RelayRides' Car-Sharing Service to Cease and Desist its Repeated False Advertising and Violations of Insurance Law, Company will Stop Doing Business in New York until Further Notice". New York State Department of Financial Services. Archived from the original on 7 May 2015. Retrieved 26 January 2019.
  18. ↑ "Suspending New Rentals in NY". RelayRides.
  19. ↑ "CUOMO ADMINISTRATION ANNOUNCES 'RELAYRIDES' CAR-SHARING SERVICE TO PAY $200,000 PENALTY FOR INSURANCE LAW AND OTHER VIOLATIONS". New York Department of Financial Services. Archived from the original on 6 May 2015. Retrieved 26 January 2019.
  20. ↑ Jennifer Jolly (2015-09-08). "The best technology to take on a trip". USA Today.
  21. ↑ GmbH, finanzen.net (2017-10-14). "A couple paid for two Teslas by sharing them on the Airbnb for cars and here's how they did it". Business Insider. Retrieved 2017-12-12.
  22. ↑ "Turo car-sharing company aiming to expand to Canada". CBC News. 2016-01-13.
  23. ↑ Alex Konrad (2015-11-04). "With $47 Million And A New Name, Car-Sharing Startup RelayRides Seeks Rebirth". Forbes.
  24. ↑ Cody Barbierri (2009-12-01). "RelayRides launches first peer-to-peer carsharing service". Venturebeat.
  25. ↑ Ken Belson (2010-09-10). "Baby, You Can Rent My Car". The New York Times. Retrieved 2016-01-20.
  26. ↑ Marc Levy (2010-07-17). "RelayRides challenges Zipcar, marketing with teams on foot". Cambridge Day. Retrieved 2016-01-20.
  27. ↑ Rogers, Roo, Botsman, Rachel (2010). What's Mine is Yours.
  28. ↑ Anieca Ayler (2015-02-23). "The Airbnb of Cars Can Save (or Make) You Money". 5280: The Denver Magazine. Archived from the original on 30 March 2017. Retrieved 26 January 2019.
  29. ↑ Kirsner, Scott (2010-04-12). "RelayRides: Like Zipcar without the car fleet". Boston.com. Retrieved 2010-06-01.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تورو_(اجاره_خودرو)&oldid=38781142»